آسانسور هیدرولیکی چیست؟

آسانسور هیدرولیک حدود 60 سال پیش در صنعت آسانسورسازی به محبوبیت دست یافت. پیش از شروع قرن 21، با ورود آسانسورهای بدون موتورخانه (MRL) آسانسورهای هیدرولیکی با رقابت های روز افزونی روبرو شد. با وجود این، امتیازاتی همچون نگهداری کم، انعطاف پذیری بالا در طراحی اتاقک، امنیت بالا و نصب آسان و مقرون به صرفه آن، باعث متمایز شدن این نوع آسانسور شده است. اگر چه همه روزه شاهد افزایش کاربرد آسانسورهای بدون موتورخانه (MRL) هستیم اما اینها دلیلی بر کاهش کاربرد آسانسورهای هیدرولیکی نیست و استفاده از این گونه آسانسورها در کشورهای در حال توسعه با افزایش چشم گیری همراه است.

از قرن 19 میلادی، آسانسورهای کابلی و هیدرولیکی آبی برای جابه جائی عمودی مورد استفاده بود. در سال های 1950 آسانسورهای هیدرولیکی روغنی تقریبا همزمان در آلمان و ایالات متحده آمریکا به صنعت آسانسور سازی راه پیدا کردند و بلافاصله توانستند به محبوبیت دست یابند.

در ابتدا کاربرد ٖآسانسور هیدرولیکی اغلب برای بار بود اما با بهبود عملکرد آن و به دلائل اقتصادی این گونه آسانسورها برای جابه جائی افراد نیز مورد استفاده قرار گرفت. دلائل اقتصادی که باعث شد این گونه از آسانسورها جایگاه بهتری را برای استفاده های عمومی تر پیدا کنند مربوط به هزینه، ابزار و کار کم برای نصب می شد.

بر اساس گزارش سازمان ملی صنعت آسانسور در ایالات متحده آمریکا (NEII) شرکت ها در دهه هفتاد میلادی آسانسورهای هیدرولیکی بیشتری را نسبت به انواع آسانسورهای کششی ساختند و در سال 1980 تولید آن ها بیش از دو برابر آسانسورهای کششی بود. نزدیک به 70 درصد آسانسورهای ساخته شده در ایالات متحده آمریکا تا سال 2000، آسانسورهای هیدرولیکی بودند.

از سال 1995، شرکت های بزرگ صنعت آسانسورسازی توجه خود را معطوف به نوع جدید آسانسورها یعنی نوع بدون موتورخانه (MRL) کردند. با وجود امتیازات بالای این گونه از آسانسورها از جمله فضای اشغالی کم برای ساخت و راه اندازی، هزینه این گونه آسانسورها همچنان از آسانسورهای هیدرولیکی بیشتر است.

اما مهمتر از هر چیز، آسانسورهای هیدرولیکی بازاری پایدار را به دلیل سطح بالای امنیت و نصب آسان در اختیار دارند. در عرصه رقابت، شرکت های سازنده آسانسورهای بدون موتورخانه (MRL) همواره سعی داشته اند با استفاده از دو برهان مصرف انرژی بالا و مشکلات زیست محیطی با محبوبیت پایدار آسانسورهای هیدرولیکی مقابله کنند. این دو برهان در اصل از شرکت سازنده آسانسورهای کششی گرفته شده است. اما این موضوع در حالی است که در این مورد شکایتی از مصرف کنندگان نهائی دریافت نشده است.

بخش بزرگی از کاربرد آسانسورهای هیدرولیکی مربوط به کشورهای در حال توسعه است. بسیاری از این گونه کشورها بجز موارد خاصی پر جمعیت و کم مساحت، مقدار قابل توجهی از ساختمان های نه چندان بلند دارند. در برخی از این کشورها صنعت آسانسورهای هیدرولیکی با پیشرفت قابل ملاحضه ای همراه بوده است که باعث کاهش قیمت و بهبود عملکرد این گونه آسانسورها شده است.

امتیازات برجسته این گونه از آسانسورها مخصوصا امنیت و راحتی آن باعث متقاعد شدن شرکت ها و افراد به استفاده از آن شده است. در نتیجه، میزان کاربرد آسانسور هیدرولیکی 60 درصد بیش از آسانسورهای کششی در سراسر دنیاست. البته این میزان با ورود آسانسورهای بدون موتورخانه کمی دچار کاهش شده است اما همچنان جایگاه خود را حفظ کرده است.

انواع و مشخصات فنی انواع آسانسور هیدرولیک

نوع معمولی آسانسور هیدرولیک: این نوع، از سیلندرهای زیرزمینی استفاده می کند و برای ساختمانهای کم ارتفاع 2 تا 5 طبقه (گاهی تا 8 طبقه) بسیار مورد استفاده است، سرعت آسانسور هیدرولیکی در حدود یک متر بر ثانیه است.

نوع بدون حفره آسانسور هیدرولیک (HOlEless): این نوع در سال های 1970 توسعه یافت و از سیلندر روی زمین استفاده می کند. این تغییر کاربری باعث تغییر در قیمت و ایجاد کارکرد بهتر محیطی برای ساختمان های 2 الی 4 طبقه شده است.

نوع ROPED آسانسور هیدرولیکی : در این مدل از آسانسورها جک و یا پیستون از طریق سیم بکسل به کابین متصل شده است. آسانسورهای هیدرولیکی از پمپ فشار روغن موتور و شیر صنعتی برای راندن روغن به درون سیلندر و پیستون استفاده میکند که در نتیجه آن اتاقک آسانسور به حرکت در می آید.